Dziś przed zachodem zaświeciło jak za starych dobrych czasów. Nie mogłem sobie odmówić strzału. Mam nadzieję, że weekend będzie owocny fotograficznie, bo pogoda się wyraźnie klaruje. Już nie ma nocnych przymrozków, wiatr nie dokucza i nic nie spada z nieba. Prócz właśnie takiego światełka. Kosy się uaktywniły, ale jeszcze nie śpiewają na wierzchołkach drzew. Bażant, który żeruje całą zimę na kompoście, śpiewa już wieczorami, okropnie, jak zardzewiałe zawiasy. Może dlatego mój sąsiad uparcie nazywa go kuropatwą. Czasami przyznaję mu rację.
PS Po uczynieniu bloga prywatnym oglądalność spadła z 80 do 20 wejść dziennie. Nie wiem, czy dobrze uczyniłem, czy komuś, podglądaczowi jakiemuś, cichemu pocieszycielowi, nie zrobiłem przykrości.
