Zarys budownictwa ludowego Pogórza

Tuż po siódmej Marzena S. z Miłkowej szykuje dzieci do przedszkola. Dzieci marudzą, jedno beczy. Pies Fafik, którego nie ma kto wyprowadzić, szcza do butów. Marzena zerka na telefon, bo przyszedł SMS od męża z Niemiec. Zanim  uruchomi koreańską koparkę, chce powiedzieć, że kocha Marzenę, dzieci, psa i Polskę. Marzena boi się jego powrotu, bo często ją bije. W tle widać Tatry.

 Mokry sen Stefana K., bogatego rolnika z Pogórza

 Wilgotny poranek w kolorowych domkach

 

 Autko (z Kobylnicy)

To zdjęcie również zawdzięczam Tomaszowi, który tym razem wysłał mnie na Kumienowiecką. Chaty znów nie ma, bo tradycyjnie tonie w mgłach jesiennych.

 Pochwaleni niech będą dalecy obserwatorzy

A szczególnie Tomasz, który z wielkim poświęceniem (zrezygnował z piwa) zakupił sprzęt do dalekich obserwacji i z ogromną precyzją zlokalizował góry i pagóry Pogórza, które widać z okna Chaty Kordowiec. To właśnie on odkrył górę Kobylnica, za co mu chwała szczególna, wielka i wieczna. Dziś przed świtem byłem tam po raz drugi, by zachwycać się widokami. Chaty Kordowiec nie zobaczyłem niestety ponownie, gdyż skrywała się w porannej mgle. Może zresztą tak jest, że my z chaty widzimy Kobylnicę, ale z Kobylnicy chaty nie widać. Nigdy nic nie wiadomo, bo przecież my dalecy obserwatorzy też mamy omamy.

Symulacja autorstwa Tomasza

Chełm przed świtem

Wschód słońca za Liwoczem

W zbliżeniu

Chełm w kolorze moczu

Jakieś góry wysokie

Jezioro wyparowało

Budownictwo ludowe Pogórza

 

 Jezioro Rożnowskie, widać że słodkie. Co nie?

Zdjęcie powstało dzięki Tomkowi z Krakowa, który skierował me kroki (a właściwie koła) na Kobylnicę, jedną z najpiękniejszych widokowo gór Pogórza.

 Gorce, Wyspowy, Pogórze i Sądecki oglądane z Koziarza

Link do obrazka posuwalnego
 

 

 Cudo prawdziwe - kościół św. Zofii w Bobowej

Z powodu jednego niedogotowanego nietoperza

świat wypadł z ram.
Na Pogórzu, gdziem był, szukałem nocami gwiazd. Trudno je tam znaleźć, bo jest bardzo duże zanieczyszczenie smogiem i światłem. Na wieży w Głobikowej mało mnie nie udusił smog z kominów okolicznych pięknych domów i nie obrabowała młodzież, która w wiacie pod wieżą uprawia e-learning i odkaża się mocnym alkoholem w ramach koronaferii. Byłem też w Małej k. Ropczyc, gdzie na wzgórzu znajduje się imponujący pomnik Chrystusa Króla. Trudno sfotografować go nocą, wśród gwiazd, gdyż oświetlony jest dwoma silnymi reflektorami. Albo więc przy naświetlaniu widać Króla i czarną dziurę, albo gdy widać gwiazdy Król staje się białą dziurą. Coś tam wypośrodkowałem, więc zamieszczam, choć jakość zdjęcia jest marna.