Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Bohaterowie. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Bohaterowie. Pokaż wszystkie posty

wtorek, 22 lutego 2022

 Galicyanie

Cieklin, grób Bolesława Fiałkowskiego "prawnuka" Kościuszki

 Link do artykułu


poniedziałek, 22 listopada 2021

Ruginoasa - Miejsce Wstydu
Tak w Rumunii nazywa się pałac Aleksandra Cuzy. Ja nazwałbym go Miejscem Wielkich Namiętności.

Aleksander Jan Cuza I został pierwszym księciem i premierem Rumunii (Domn al Principatelor Unite ale Moldovei și Țării Românești) dzięki sprytnemu posunięciu Rumunów, którzy wybrali go jednocześnie księciem Mołdawii i Wołoszczyzny. Ponieważ nie mógł rządzić jednocześnie w dwóch księstwach, państwa zachodnie zgodziły się na ich zjednoczenie i tak w 1859 roku powstała Rumunia. Rządy Cuzy, mimo przeprowadzonych reform, okazały się dla niego niefortunne, gdyż szerzyła się korupcja, chaos a uwłaszczenie przysporzyło mu wielu wrogów. W 1862 roku Cuza utracił stanowisko. Bojarzy wypędzili go na wygnanie wprost z sypialni, gdzie spędzał miłe chwile z kochanką Eleną Marią Cartagiu - Obrenović, żoną Miloša Obrenovića. Kochankę wziął sobie, gdyż jego żona Elena Rosetti Cuza (1825 - 1909) okazała się bezpłodną. Maria Obrenović urodziła swojemu mężowi Milošovi dwóch synów - Jeremiego i Milana Obrenovića (1854 - 1901), późniejszych serbskich polityków, z których jeden - Milan panował jako król Serbii w latach 1882 - 1889. Z Cuzą miała również dwóch synów - Dymitra (1856 - 1888) i Aleksandra Jana II (1862 - 1889). Na wygnanie do Niemiec udały się z Cuzą obydwie kobiety.
Cuza zmarł w 1873 r. w Heidelbergu, pochowany został w Ruginoasa, a potem jego prochy przeniesiono do Cerkwi Trzech Świętych Hierarchów w Jassach. Elena Maria Obrenović zmarła w 1879 r.  w Dreźnie, a Elena wkrótce po wygnaniu powróciła do Ruginowasa, by zająć się wychowaniem dwóch nieślubnych synów męża.
Dymitr, obiecujący młodzieniec, studiował w Paryżu. Po powrocie do Ruginoasa zakochał się w jednej z pokojówek. Kiedy Elena odkryła związek, pokojówka została wyrzucona. Rozzłoszczony Dymitr postrzelił się śmiertelnie w głowę w swoim pokoju. Drugi syn, Aleksander Jan Cuza II mimo sprzeciwu Eleny ożenił się z Marią Moruzi i zapisał jej cały majątek. Niestety w podróży poślubnej zmarł w Madrycie na atak serca. Pochowano go w grobowcu rodzinnym w Ruginoasa. Kilka lat po śmierci męża wdowa wdała się w romans z młodym inżynierem  I. C. Brătianu. Doszło do niechcianej ciąży, wiec aby zalegalizować syna Gheorgha, Marię przymuszono do poślubienia Brătianu i rozwodu po jednym dniu małżeństwa. Gheorghe Brătianu, późniejszy wybitny historyk i polityk mieszkał w Ruginoasa do 1938 roku. Jego matka zmarła w 1921 r. Brătianu sprzedał majątek Ruginoasa w 1945 r. Sam zginął w więzieniu komunistycznym w Sygiecie, gdzie trzymano go trzy lata bez procesu. 

Pałac w Ruginoasa

Grób Dymitra Cuzy

Grób Aleksandra Cuzy II

Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów w Jassach

Pomnik Aleksandra Jana Cuzy w Jassach

Więzienie w Sygiecie Marmaroskim

 

 

niedziela, 14 listopada 2021

 Bukowina patriotycznie

Zbiorowy grób legionistów przy kościele w Kirlibabie. Historyczne ślady Polaków za granicą to nie architektura, mosty, drogi, dzieła sztuki. To przede wszystkim groby.




wtorek, 5 października 2021

Ştefan cel Mare şi Sfânt (wariacje na temat)

Wojewoda  Ștefan  cel Mare,  Stefan III Wielki,  w XV wieku  utworzył  z księstwa  Mołdawii  państwo  zdolne  utrzymać  się  mimo  zakusów  żądnych  łupów  mocarstw –  Polski,  Węgier  i imperium  osmańskiego.  Kraj  Stefana  Wielkiego  rozciągał  się  poza  terytoriami  dzisiejszej  Mołdawii  również  na  rozległe  tereny  należące  obecnie  do  Rumunii  i Ukrainy.  W jednym  z telewizyjnych  show,  w których  wykorzystuje  się  pamięć  narodową  do  ustanawiania  dowolnych  rankingów, w 2006 roku  obrano  Ștefana  cel Mare  w Rumunii  i Mołdawii  „największym  Rumunem  wszech  czasów”. Wkrótce  po  jego  śmierci  zaczęło  się –  co  dla  tego  regionu  było  przez  stulecia  odnawiającym  się  wciąż  fatum –  panowanie  obcych  mocarstw, które  usiłowały  odbijać  sobie  wzajemnie  obszary  położone  między  Prutem  na  zachodzie  a Dniestrem  na  wschodzie  i uczynić  z osiadłej  ludności  posłusznych  poddanych. [Karl-Markus Gauß Dwadzieścia lewów albo śmierć. Cztery podróże]

Muntenii de Jos

Jassy

Suczawa

Putna