Galicyanie - pamiątki rabacji

Brzyska, pałac i kaplica grobowa Kotarskich

Karol Kotarski ożeniony z Kunegundą baronówną Konopczanką, właściciel dóbr Olesno, Żelechów, Świebodzin, Kanna, Pogórska Wola, Brzyska zwany był "królem chłopków", ponieważ jako ludzki pan zakładał ochronki i wspomagał chłopów w biedzie. Pewny swej pozycji niewiele przejął się rozruchami i objeżdżał wsie, gdyż sądził, że swoim autorytetem stłumi rebelię. Mocno się przeliczył, bo w Olesnie obok karczmy, gdzie obecnie stoi krzyż misyjny, został okrutnie przez chłopów zamordowany. Zmasakrowane zwłoki odstawili chłopi do Tarnowa spodziewając się za trupa tysiączłotowej nagrody, gdyż Kotarski przez Austriaków uważany był za przyszłego króla Polski. Tak przynajmniej twierdzi późniejszy pamflet podając, że we dworze w Olesnie znaleziono berło i płaszcz niedoszłego króla. Kotarski został pochowany w zbiorowym grobie na starym cmentarzu w Tarnowie.
Jego syn Stanisław (1883 - 1910) wraz z matką uciekał przed rebelią w kierunku Tarnowa. Aresztowani przez chłopów w Brniku zostali odstawieni do tego miasta przez oddział Austriaków. Uwolnieni wyjechali do Hullein (Hulin) na Morawach do brata matki ks. Konopki.
Stanisław Kotarski, marszałek powiatowy jasielski, właściciel Brzysk rozbudował pałac, którego budowę rozpoczął jego ojciec, od 1831właściciel Brzysk. Ożenił się ok. 1860 roku z Julią z Wojnarowskich, która wkrótce zmarła. Dla niej na lokalnym cmentarzu wybudował w 1866 r.  kaplicę, która stała się grobowcem rodzinnym Kotarskich i Łosiów. Urodzona w 1864 roku Helena, jedyna córka Stanisława i Julii wyszła za mąż za Mariana hr. Łosia z Grodkowa i Januszowic h. Dąbrowa. Hrabia zmarł w 1940 roku zostawiając majątek swojej żonie. Po parcelacji pozwolono hrabinie mieszkać w dwóch pokojach pałacu, którego pozostałą część przeznaczono na rożne potrzeby ludu pracującego miast i wsi. Hrabina zmarła w 1950 roku i została pochowana w podziemiach kaplicy. Podobno po pogrzebie jej syn Stanisław Jan Łoś wyrzucił klucz do grobowca symbolicznie kończąc dzieje rodziny Kotarskich w Brzyskach.

Kaplica Kotarskich

Kaplica Kotarskich

Krypta grobowa

Ruina pałacu w styczniu 2015 r.

Ruina pałacu w grudniu 2021 r.

Ruina pałacu w grudniu 2021 r.

 Galicyanie - pamiątki rabacji

Kołaczyce, grobowiec Nowotnych

Józef Nowotny (1793 - 1875) właściciel Nawsia przed rabacją schronił się z rodziną do Kołaczyc. Obroną miasteczka dowodził mieszczanin Dziedzicki.

Galicyanie - pamiątki rabacji

Niwiska 

Ciekawy przypadek przytomności umysłu, odwagi i energii kobiecej opowiadał p. Burzyński ks., którego wraz z Kajetanem Hupką okładając kijami, przyprowadzili chłopi do Kolbuszowy. Mandataryusza, który jedynym wówczas był tam przedstawicielem władzy nie było w domu, a powagę urzędu podtrzymywała godnie żona jego p. Gałkiewiczowa. W poczuciu pełni władzy, kazała pani G. wejść chłopom z więźniami do kancelaryi, a odebrawszy tychże z rąk oprawców, pod pozorem umieszczenia ich w więzieniu, kazała chłopom wyprowadzając ich do osobnego pokoju po kilkanaście plag wyliczyć, co na uspokojenie gorączki zwanej "Breindliana", na którą jeszcze wówczas Pasteura nie było, bardzo dobrze oddziałało. Więcej takiej energii, a nie byłyby tak szalały chłopskie tłumy. [Dembiński S. Rok 1846, s. 182] 

Kaplica grobowa rodziny Hupków wzniesiona
w 1874 r. przez Kazimierza Hupkę

Pałac Hupków

 Własna odpowiedzialność [z cyklu Wielkie Wymieranie]

 Od dawna zostawiał za sobą niewyraźny ślad, a jego cień w mojej pamięci kurczył się z czasem, aż zupełnie znikł.

 Ten, kto uważa, że świat trwa dzięki dobru i pięknu, szybko będzie skończony

 Zastraszająca samą siebie wyobraźnia

 Spokój wspólnie spożywanych śniadań i cisza spokojnych wieczorów

 Przygotowanie na coś całkowicie nieprzewidywalnego

 Lodowate muzeum pozbawionej celu obecności

 Ciągle jedna i ta sama smutna melodia

 Niezmienne trwanie w miejscu

Fotoreportaż z gospodarczej wizyty na Kordowcu

Chciałoby się powiedzieć  jeszcze ciepły, ale temperatura na zewnątrz -5, w chacie -3. Na szczęście bezwietrznie, więc bardzo przyjemnie się szło. Śniegu i szadzi więcej na drzewach niż na ziemi; tylko na polanie po kolanko. Niestety nie rozchmurzyło się jak zapowiadano, ale mgła tworzyła nastrój zimowej melancholii.
Bilans gospodarczy:
Straty - jeden koc przegryziony przez myszy.
Zyski - brak.

Białe szaleństwo

Wyciągi narciarskie już otwarte. Można poleżeć. 

 

 

Zima archiwalna
Bo ta aktualna, która właśnie przyszła, fotogeniczna nie jest. Mgła, że drzewo za oknem ledwie majaczy, opad czegoś drobnego i mokrego, co bardziej zamarzniętym deszczem jest niż śniegiem. Melancholia zimowiska.

 Cikawostki karpackie - Melsztyn

Objaśniał nie będę, gdyż o zamku napisano już wszystko. Polecam jedynie stronę z informacjami o Melsztynie oraz restaurację Podzamcze, w której można smacznie zjeść. Co prawda na zamówione danie czeka się dość długo, ale jest na co popatrzeć i nie mam tu na myśli telewizora. O pustelnikach z podzamcza też zamilczę, bo pustnikami, jak eremitów nazywają w Rumunii, w  żadnymi wypadku nie są, nie byli i nie będą. Dentyści zainteresowani bezzębnymi głupcami  znajdą ich na YouTube, wystarczy wpisać "pustelnik Melsztyn".

Link do strony informacyjnej 

Widok z dolnego dziedzińca

Fragment muru i baszta

Odrestaurowany donżon

Jedna z dwóch komnat

Taras widokowy

Widok z tarasu

Relikt kościoła na wzgórzu za zamkiem

Relikt cmentarza

 Tatry Bielskie i Wysokie widziane z Lubania przez średnią lufę  II

 Tatry Bielskie i Wysokie widziane z Lubania przez średnia lufę

 Trzy Korony inaczej

 Przepastna różnica pomiędzy cudownymi marzeniami a nędzą ich ziemskiej realizacji.

 Gorce, Wyspowy, Pogórze i Sądecki oglądane z Koziarza

Link do obrazka posuwalnego