Polowanie na czerwony październik

 Skotopaska

 Kawa na wysokości, kawa na wysokości, a jesień na ziemi

 

 Turbacz 1310 m, najwyższy szczyt Gorców

Miejsce bardzo popularne, szczególnie schronisko i widokowa Hala Długa, na której okresowo wypasa się łowce. Większość turystów sądzi zresztą, że szczyt to schronisko, tymczasem znajduje się on 10 minut na zachód od niego. Stąd wspaniała panorama zachodnia, ale Tatry zasłonięte przez suche drzewa zwane na tablicach parku narodowego "Borem świerkowym".

Turbacz odwiedzam czasami, bo to dla mnie miejsce sentymentalne. W czasach studenckich pomieszkiwałem miesiącami w chatce na Hali Długiej, pomagałem bacy Ratułowskiemu przy łowcach a gdy dał stówkę, chodziłem po chleb i śpirytus na Kowaniec. Poniżej chatki, tuż przy szlaku jest źródełko, które wtedy nazwaliśmy "źródłem miłości". Rano wrzucaliśmy do wody dwa złote na przynętę, a wieczorem, gdy przechodzący turyści nawrzucali więcej monet, wyławialiśmy je i szliśmy do schroniska na piwo. Raz czekała na nas przykra niespodzianka, bo ktoś ukradł nawet nasza przynętę. W tej, kiedyś mojej przestrzeni, czuję się teraz obco. Stały wypas zakończył się w 1995 roku, baca Ratułowski leży dwa metry pod ziemią w Koninkach, chatkę przejęli najpierw amatorzy psylocybiny, a po nich GPN. Wszędzie znaki ostrzegawcze przed wiatrem, mrozem, lodem, gdzieniegdzie na ścieżkach drewniane schody, a  przy schronisku buczy betoniarka. Wstęp do Parku płatny, kara za brak biletu wstępu 400 zł. Moim zdaniem, z powodu pobierania opłat od narodu za wstęp do Parków Narodowych, które teoretycznie do tego "narodu" należą, Parki powinny przymiotnik "Narodowy" zastąpić słowem "Prywatny" albo "Partyjny", bo od wprowadzenia opłat w 2021 r. wygląda to tak, jakby chłopu, który ciężko tyra i utrzymuje rodzinę, baba kazała płacić za otwarcie lodówki.

Dzień krótki, trasa krótka

Z lewej bacówka, na wprost chatka

Schronisko

Szczyt

 

 Widoczki psylocybinowe

 

 Popołudniowy panoramiczny widok z mojego drugiego okna, ryterskiego

Link dla tych, którzy maja duży monitor

 Czytam, że w Bieszczadach straż graniczna aresztowała młodych ludzi, którzy zbierali łysiczki lancetowate. Na Kordowcu nie ma straży granicznej.

 Sianokosy jesienne, wersja dzienna

Dziennymi robotami koszącymi są u mnie Łowce. Do skoszenia całej powierzchni potrzeba bardzo dużo tych urządzeń. Poza tym niezbędne są jakieś psy i gumioki.

Brunetka z prawej umie gotować

W te

I nazad

Na słodko

 

 

 

 Z Gorców dzisiejszych na chybcika

Sianokosy jesienne, wersja nocna

 
Będąc w serwisie Stihla, gdzie naprawiano moją leciwą pilarkę, oglądnąłem najnowsze urządzenia koszące. Są to napędzane energią z akumulatorów inteligentne roboty, które same potrafią skosić trawnik, gdy kosiarz ogląda serial albo sobie (z kimś) śpi. Niestety, kosztują bardzo dużo, a akumulatory wymagają częstego ładowania, co też tanie nie jest.
Na filmach reklamowych zamieszczonych poniżej przedstawiam roboty koszące mojego pomysłu. Są to urządzenia wielozębowe pracujące nocą bez żadnego nadzoru. Nie potrzebują benzyny ani prądu, bo napędzają się trawą. Spaliny nie zanieczyszczają powietrza, ale użyźniają glebę, gdyż są z rur wydechowych zrzucane bezpośrednio na trawę. Cztery podpory takiej pojedynczej kosiarki zostawiają niewielkie wgłębienia, w których gromadzi się woda, więc trawnik nadmiernie nie wysycha. Kosiarki są inteligentne, ponieważ omijają pokrzywy i koński szczaw, które potem należy usunąć ręcznie, najlepiej z korzeniami, co zapobiega dalszemu wzrostowi chwastów.
Obecnie na rynku leśnym występują dwa typy tych urządzeń: Łania - dla zastosowań amatorskich na niewielkich trawnikach i Byk - urządzenie większej mocy do zastosowań profesjonalnych.  

 Modyń, góra zakochanych, najczęściej zdobywana jest z Cisowego Działu, osiedla Młyńczysk, uznanego za "Perłę Powiatu Limanowskiego". Wejście stamtąd jest łatwe, szybkie i przyjemne o czym już kiedyś pisałem. Tym razem wszedłem na Modyń od północy, stromym szlakiem czarnym z parkingu Ostra. Parking i początkowy odcinek szlaku biegnący asfaltem jest ciekawy, bowiem urozmaicają go instalacje dla zakochanych. Znajdziemy tam ławki dla zakochanych narzeczonych, małżonków, seniorów. Wybór jest duży i nawet mnie udało się znaleźć przyjazną ławkę.

 

 Mogielica 1170,2 m, najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego

Kiedyś, nie pamiętam już kiedy, w każdym razie dawno temu, gdym zamieścił panoramę z Wysokiej w Pieninach, znajoma przewodniczka beskidzka zalecała mi poprawić nazwę tego szczytu na Mogielnica. Obecnie te nazwę uznaje się za błędną, występującą w starej literaturze. Ciekaw jestem, co na to ta przewodniczka? Czy zestarzała się razem z Mogielnicą?

Nowa wieża na szczycie

Stary krzyż, w krzakach jest ich więcej

Zbliżenie z Modyni

Oddalenie z Modyni

W środku z Modyni

Taka se panoramka z wieży z Mogielicy

 Trzytysięcznik

Ponieważ zapowiadał się słoneczny i mroźny dzień, pomyślałem, że można by zdobyć jakiś trzytysięcznik, najlepiej z lodowcem, ale ponieważ w okolicy żadnego jednorazowego nie ma, musiałem wejść na trzy trochę  niższe pagóry, które w sumie dały wysokość 3125 m. Na szczęście trafił się lodowiec, gdyż wieża na Mogielicy była o poranku mocno oblodzona. Akcja wspinaczkowa nie była długa, 719 m przewyższenia i 12,4 km marszu, dlatego już po południu byłem w chałpie.

PS Beskid Wyspowy jest znakomicie zagospodarowany turystycznie; nowe nawierzchnie asfaltowe często ze ścieżkami rowerowymi, ogromna sieć szlaków pieszych, rowerowych, spacerowych, nawet z GSBW, trasy dla narciarzy biegowych, wieże widokowe, wiaty, parkingi, ławki i mobilne kontenerowe punkty informacji turystycznej. Wszędzie kosze na śmieci. Wszystko nowe i estetyczne bez "stylu góralskiego". Mój Beskid Sądecki w porównaniu z tym to dzicz.

Kozie chrbty, panoramy spod szczytu Kozí kameň

 Link do dużych obrazków

 

Kozí kameň 1255 m, najwyższy szczyt pasma Kozie chrbty (Kozie Grzbiety). Pagór najłatwiej i najszybciej dostępny ze wsi Vikartovce. Sam szczyt częściowo zalesiony i mocno zakrzaczony; znakomite widoki na Tatry z niebieskiego szlaku poniżej szczytu.

W tle Kráľova hoľa

Widok na wschód ze szczytu

 

 Emigrant

 

 

 Wczoraj wieczorem, gdy siedziałem na huśtawce z moim przyjacielem Tomeczkiem, po długich rozważaniach ustaliliśmy w końcu cenę za Kordowiec. Krajobraz milion dolarów, chałupa gratis.

Nowe życie, które jaśniało w moim wnętrzu, było gdzieś bardzo daleko, może w miejscu dla mnie niedostępnym, ale idąc przed siebie, czułem, że do niego się zbliżam, a przynajmniej mogę zostawić za plecami to, czym do tej pory żyłem. Orhan Pamuk

 Melancholia

 Minulost nieodżałowana

 Wspomnienie