**

 

 *

Brezinky 975 m, najwyższy pagór pasma  Horehronské podolie

Na szczyt niestety nie wszedłem, bo ścieżka z centrum Telgartu wiedzie przez widoczną w dole romską osadę. Próbowałem przez nią przejechać, ale się nie udało, bo na drodze suszyły się dywany, a każdy Cygan usiłował sprzedać mi grzyby lub borówki. 

Jánošíková skala

Szczyt Stolicy jest zalesiony, więc dla widoków trzeba przejść na niedaleką polanę. Ja niestety nie miałem do nich szczęścia, bo cały czas zanurzony byłem w chmurze. Na polanie jest jednak mała atrakcja, jedna z wielu na Słowacji Janosikowych skał i miejsce do imprezowania dla niemalże stu osób. Imprezowiczów żadnych tam nie było, bo góry to puste. Idąc prawie sześć godzin, spotkałem zaledwie dwóch turystów i jednego grzybiarza.

 

 

 Wysoka 1050 m najwyższy szczyt Pienin albo szybki numerek po obfitym obiedzie.

Kiedy człek poje, to mu się chce spać. Jak pośpi po obiedzie, to potem w nocy spać nie może i znów jeść mu się chce. Żeby się ratować, najlepszy po obfitym obiedzie jest szybki numerek. Dziś, pojadłszy wpierw porządnie, wyskoczyłem na Wysoką ze Staranskiego sedla. Po sławiackiej stronie tradycyjnie pustki, jedynie dużo krów, psów i pasterz. Na łąkach cudnie kwitną zimowity jesienne, mylone często z krokusami, ale nie przez bydło, które trucizny nie jada. Od polskiej strony walą na szczyt nieprzebrane rzesze. Spocone grubasy niosą w plecakach tłuste kiełbasy i piwko albo bombelka. Ponieważ końcowe podejście jest strome, a skały bardzo śliskie, grubasy wsparci na zadkach pytają każdego mijanego: Daleko jeszcze? Widoczność była niezgorsza, więc nawet lufa się wyjątkowo przydała. Panoram będzie więcej, z opisami, pod warunkiem, że będę miał lepszy sygnał internetu.

 Stolica jest smutna bez ciebie

Stolica 1477 m, oczywiście w Koronie Karpat, to najwyższy szczyt pasma Stolické vrchy. Ten solidny pagór jest łatwo dostępny z przełęczy Javorinka, bo prawie cały czas idzie się leśną stokówką. Warto jednak mieć buty z twardą podeszwą, gdyż droga na całej długości jest wysypana ostrym klińcem. Szlak niebieski, którym atakowałem (w stylu alpejskim) szczyt jest kompletnie zarośnięty i trzeba zmoczyć się po pachy. Obszar Stolicy znajduje się w parku narodowym, gdzie jak przypuszczam nie wolno zbierać runa leśnego, dlatego borówek czarnych i czerwonych można pojeść do syta. Oczywiście razem z pasącymi się przed zimą niedźwiedziami, bo tu występuje największe ich zagęszczenie na Słowacji.

 

 Pożegnanie lata, najpiękniejsza pora roku

O świcie wyszedłem fotografować mgłę. Najpierw wlazłem na jelenia, bombę hormonalną. Jeleń ryknął i zniknął. Potem był jarząbek, który też zniknął, ale bez ryknął. Wracałem z kieszeniami pełnymi prawdziwków. Będzie sosik. Zdjęcia zwierząt poruszone jak fotograf, wrzucone na szybko, bo zjem coś i wracam do lasu, tym razem jako hubar (po sławiacku grzybiarz). Wszystkim, którzy ten post czytają w robocie, życzę "miłego dnia" ;)