Kiedy idąc na Kordowiec, pod ostatnim domem na Obłazach spotkasz Michalinę, dolicz sobie na wejście godzinę.Kto spotkał, wie o czym mówię. Opowieści Michaliny nie maja końca i są tak liczne jak koty.
Szlak czerwony z Rytra na Kordowiec jest trudny, miejscami zalodzony, miejscami pełen roztopionej śnieżnej bryi, a na polanach zalegają jeszcze zaspy po pas. Miałem napisać "po jaja", ale jak ostatnio uświadomił mnie kolega, to żadna miara, bo jaja są różne.
W chacie +2, na zewnątrz +8, ale wiatruje nadal mocno, więc herbatka, świetna chińska zupka, uzupełnienie przynęt w łapkach na myszy i w dół, przez Ostry Groń, na ścieżkę stokówkę, która esami floresami prowadzi aż na Mikołaskę. Lufę oczywiście dźwigałem. Już trzy razy była na Kordowcu i trzy razy nie wyjąłem jej z plecaka. Nad Roztoką są liczne ślady ślady jeleniowatych, odchody i tropy, ale ani jednego zwierzęcia nie udało się zobaczyć. Niewidzialne się zrobiły, czy jak?
 |
| Stokówka nad Roztoką |
|
|
|
 |
| Moje ulubione miejsce pod paprotką |
|
|
 |
| Paprotka |
|
 |
| Stół, na którym dobrze poleżeć w ciepły jesienny dzień |
|
|
Miło Was wreszcie widzieć Gazdo! :) Piękne okoliczności przyrody na Kordowcach, cóś jakby wiosną zapachniało dzisiaj. Cieszę!!!
OdpowiedzUsuńŚnieg stopniał tylko na południowych stokach. Kordowcowej polany jeszcze nie widać, tylko z dachu dużo zjechało. Gębę wystawiłem do zdjęcia, bo pod skałą było ciepło, właśnie wiosennie.
Usuń