Galicyanie, pamiątki rabacji

Niewodna, grób ks. Michała Soleckiego

Ks. Michał Solecki urodził się 24 września 1814 w Rymanowie w rodzinie mieszczańskiej. Po wyświęceniu w 1841 był wikarym w Dębowcu i Ołpinach. Ponieważ wygłaszał z ambony patriotyczne kazania i nawoływał do powstania, w 1846 został internowany w klasztorze kapucynów w Krośnie. Uwolniony w 1848 był wikarym kolejno w Sokołowie Małopolskim, Niebylcu i Tarnawcu. W 1852 objął probostwo w Niewodnej. Zmarł tamże 16 lipca 1893.

Jaki wpływ agitacja Soleckiego miała na włościan w Ołpinach, można przeczytać w moim poście z 30 marca 2021.

Link do zaktualizowanej mapy pamiątek roku 1846.

 Galicyanie, pamiatki rabacji

Czudec

Rabacja do tego miasteczka dotarła, ale dwór Nitschów (Nyczów), którzy uciekli zostawiając jedynie "na poły żywą guwernantkę", nie został zrabowany, gdyż obronili go mieszczanie pod wodzą miejscowego wójta Śmiałowskiego. Do Czudca pojechałem w poszukiwaniu grobu spiskowca ks. Adama Kleczkowskiego. Nie znalazłem go, bo choć na starym cmentarzu zachowało się wiele zabytkowych nagrobków, mają one zatarte napisy.

Piękność łąkowa

 

 Romantyczny Beskid Niski, camping w Krempnej

Bez własnego papieru toaletowego się tam nie wybieraj, o umyciu się zapomnij, chyba że wejdziesz do "rzeki górskiej" Wisłoki, co jednak grozi rozpuszczeniem się nie mydła, lecz twoim. A, i nie próbuj, jeśli nie jesteś milionerem, rozpalać campfireover.

 Dobrzechów, kaplica grobowa Skrzyńskich i Koźmianów

W kaplicy pochowany jest Andrzej Edward Koźmian, autor dramatu "Rok 1846." Koźmian zmarł w Krakowie i 5 lipca 1864 r. został pochowany na cmentarzu Rakowickim. W październiku tego roku jego ciało przeniesiono do Dobrzechowa, gdzie ostatecznie spoczął w kaplicy Skrzyńskich.
Dworu Koźmianów w Dobrzechowie nie zrabowano dzięki przytomności klucznika Józefa Tenczara, który wspólnie z wójtem Józefem Burkiem ustanowił warty chłopskie i pilnujących nagradzał zbożem i gorzałką.

Pełny tekst dramatu

 

 Letni pejzaż łąkowy

W wysokich trawach aż roi się od pachnących kwiatów i głodnych kleszczy.

 Galicyanie, pamiątki rabacji

Nowa Wieś, kapliczka

Kapliczka, która wedle tradycji upamiętnia zatrzymanie rabacji znajduje się przy skrzyżowaniu dróg nad Nową Wsią. Do Pstrągowej, gdzie zrabowano wszystkie dwory i zamordowano trzynastu surdutowych jest stąd zaledwie 5 kilometrów. Jednak Pstrągowa to Obwód Tarnowski, gdzie władze pośrednio lub nawet wprost zachęcały chłopów do rabunku i mordów, co miało być sposobem na stłumienie powstania szlacheckiego, natomiast Nowa Wieś leżała w Obwodzie Rzeszowskim, którego starosta Lederer zdecydowanie tłumił chłopską rebelię. Prek podaje, że na granicy obwodu ustawiano szubienice, a zbuntowanych chłopów okrutnie bito i odstawiano do cyrkułu.