Letni pejzaż łąkowy

W wysokich trawach aż roi się od pachnących kwiatów i głodnych kleszczy.

 Galicyanie, pamiątki rabacji

Nowa Wieś, kapliczka

Kapliczka, która wedle tradycji upamiętnia zatrzymanie rabacji znajduje się przy skrzyżowaniu dróg nad Nową Wsią. Do Pstrągowej, gdzie zrabowano wszystkie dwory i zamordowano trzynastu surdutowych jest stąd zaledwie 5 kilometrów. Jednak Pstrągowa to Obwód Tarnowski, gdzie władze pośrednio lub nawet wprost zachęcały chłopów do rabunku i mordów, co miało być sposobem na stłumienie powstania szlacheckiego, natomiast Nowa Wieś leżała w Obwodzie Rzeszowskim, którego starosta Lederer zdecydowanie tłumił chłopską rebelię. Prek podaje, że na granicy obwodu ustawiano szubienice, a zbuntowanych chłopów okrutnie bito i odstawiano do cyrkułu.

Z języczkiem (uwagi widza)

 

 Kordowiec i jakieś inne nieistotne góry

Pan Tomasz z Krakowa przesłał mi zdjęcie z pagórów nad jeziorem Rożnowskim skąd widać Kordowiec i Tatry. Bardzo dziękuję za tę obserwację.

 Galicyanie, pamiątki rabacji

Lubenia, ks. Ignacy Zieliński [wymaga wyjaśnienia]

Ks. Ignacy Zieliński (1803 - 1882) był postacią niezwykle ciekawą. Będąc od 1832 roku proboszczem w Radawie wygłaszał swoim parafianom patriotyczne kazania, w których wzywał do zerwania kajdan i powstania dla uzyskania wolności. Po zdekonspirowaniu spisku Konfederacji Powszechnej Narodu Polskiego w 1837 r. Zieliński został internowany w klasztorze Kapucynów w Krośnie, następnie u Bernardynów w Rzeszowie, a wreszcie skazany na 5 lat więzienia w Spielbergu. Po uwolnieniu w 1847 zamieszkał w Sędziszowie, a w 1849 objął probostwo w Lubeni. Zmarł tamże 20 września 1882 roku. 

Na cmentarzu w Lubeni znajduje się kwatera z wieloma pomnikami księży, ale niestety nie udało mi się odnaleźć grobu ks. Zielińskiego. Przypuszczam, że może to być przedstawiony na zdjęciu grób z fotografią bez tablicy lub zamalowany pomnik położony w pobliżu zabytkowej kaplicy cmentarnej.

 Jest to bardzo krótki moment równowagi między światłem a ciemnością, prawie niezauważalny, jedna chwila, w której wypełnia się cały wzór, spełnia się obietnica wielkiego porządku, lecz tylko na mgnienie oka. W tej odrobinie czasu wszystko wraca do stanu perfekcji, istniejącego zanim oddzielono niebo od ziemi. [Olga Tokarczuk Empuzjon]

 Galicyanie, pamiątki rabacji

Zabierzów, ks. Karol Krzanowicz

Karol Krzanowicz urodził się 15 listopada 1798 r. w Kańczudze w rodzinie mieszczańskiej. Po wyświęceniu w 1823 był wikarym w Drohobyczu, 1827 w Kobylance, 1829 administrował w Czermnej. W 1840 objął probostwo w Dębowcu (link) i był dziekanem żmigrodzkim. Rok po spisku powstańczym, w którym wziął udział za namową Franciszka Wolańskiego, został przeniesiony jako wikary do Brzostka, potem do Frysztaka i Gaci. W 1852 objął probostwo w Zabierzowie. Zmarł tamże 21 marca 1881 roku. Pochowany został prawdopodobnie w grobie rodzinnym Antoniego Kulpińskiego, który był rządcą majątku Aleksandra Dąbskiego w Nosówce. Być może jest pochowany w innym miejscu, a na grób Kulpińskich przeniesiono jedynie tablicę, na której umieszczono inne daty niż te znane ze źródeł (3 XI 1798 - 20 III 1881).